Een bizar verhaal!

Vanmorgen ging vrouwtje weer wandelen. Lekker in een mooi bos.Heerlijk liep ze 8 kilometer (daarna waren haar benen stijf).




In de auto ging haar mobiel de hele tijd. Toen ze even bij Scrapland stopte, nog een paar keer. Het was Jannet. Ze zei dat Iris en zij Kim hadden gezien. In de tuin naast hun tuin!
Vrouwtje sprong in de auto en ging naar Jannet toe. Jannet vertelde dat ze Kim bijna te pakken had, maar dat ze toch net vijf minuten daarvoor ontsnapt was. Terwijl ze een beetje zaten te kletsen zag vrouwtje opeens een bekend koppie tussen de takken van de heg. KIM....Ze riep, maar toen ze opstond schrok Kim en weg was ze weer.

Samen met Iris ging ze zoeken in de buurt. Plotseling zag Iris, met haar jonge scherpe ogen, dat Kim achter de schutting van de buurvrouw op een muurtje zat. Vrouwtje zag het ook. Terwijl ze KIM riep hoorde ze zachtjes mieuw mieuw. Maar toen de buurvrouw haar wilde pakken (Kim dus, niet vrouwtje) schrok ze en verstopte zich in de plantenmassa van de buurtuin.


(KIJK goed tussen de planken, je ziet haar echt zitten)

Daarna jaagde de buurvrouw haar uit de tuin, naar de tuin van jannet maar toen rende Kim hard weg. Ze zag er uitstekend uit, iets dunner maar niet ziek of gewond. Alleen wel al een beetje verwilderd. Daarna heeft vrouwtje wat eten gekocht, maar hier reageerde Kim niet op. Ze is te bang om vlak bij te komen, of wil ze gewoon niet meer. Jannet belde net om te vertellen dat Kim weer in de tuin rondloopt.
Morgen gaan ze verder met proberen haar te vangen... wat een toestand zeg. Gelukkig is Kim niet dood of ziek, maar zit ze in de tuin van vrouwtjes beste vriendin....hoe bizar!
String

String gaat literair...

Vandaag ging vrouwtje wandelen in een bos. Het was mooi weer en ze wilde 's kijken hoe haar knieën het doen. Ze heeft mooie foto's gemaakt en volgens mij heeeel lang gelopen.

Het bos deed haar denken aan de gedichten van Robert Frost:

TWO roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference


Deze hierboven deed haar denken aan: kabouter Spillebeen!

Het gedicht BIRCHES van Robert Frost is ook prachtig.
Wil je dat lezen kijk dan op: http://www.ketzle.com/frost/

Hier is ze op geklommen en vervolgens begonnen haar knieën toch wel weer een beetje dik te worden. Nou ja, volgende keer beter!
Toch word ik een beetje achterdochtig dat ze van alle mooie bossen in NEderland, in het bos in Doorn is gaan lopen... Toch niet omdat er vlakbij in Doorn een grote scrapwinkel is?

Ha ha betrapt....

Jeetje mina, wat een pyama!

Vrouwtje heeft een nieuwe pyjama, vast voor de winter.

Lekker warm hoor.... maar ....

Mag ik je er even aan herinneren ...

Dat je over 2 maanden 53 wordt!

Kim is nog weg

Kim is nog steeds weg. Ze is niet in de buurt, bij het asiel of ergens anders.

Vrouwtje zoekt nog steeds. Niemand belt. Soms worden er katten gezien die op Kim lijken maar die hebben dan een belletje om.

Ik mis haar en zoek af en toe ook, in huis. Maar daar is ze zeker niet!

Kim waar ben je toch!

Kim waar ben je eigenlijk?

Sinds een week ben ik Kim kwijt. Vrouwtje ook, ze is de hele tijd aan het zoeken. Buiten, met brokjes en briefjes. Maar Kim is weg. Uit het raam gevallen hoorde ik. Ik vind het helemaal niet leuk. Ik mis onze spelletjes, en dat ze mijn oortjes wast, en dat ik haar laat schrikken als ik achter de kast of de deur zit. Het is veel te stil in huis.

Ik hoop dat vrouwtje Kim snel vindt.

Het filmpje is van vorige week, toen ik me zo leuk in een tas verstopt had. Kim kwam natuurlijk even kijken. Zij is geen taskat, net als ik...

Ik ben verdrietig!

In de tas

Hé de tas van Pj beweegt....
Wat heeft hij van zijn werk mee genomen?


Het kan niet missen, ik zit er natuurlijk in.

Geef me maar even een knuffel.

Ik zal niet bijten hoor, gewoon een likje.

Ja je bent lief beestje....