String gaat literair...

Vandaag ging vrouwtje wandelen in een bos. Het was mooi weer en ze wilde 's kijken hoe haar knieën het doen. Ze heeft mooie foto's gemaakt en volgens mij heeeel lang gelopen.

Het bos deed haar denken aan de gedichten van Robert Frost:

TWO roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference


Deze hierboven deed haar denken aan: kabouter Spillebeen!

Het gedicht BIRCHES van Robert Frost is ook prachtig.
Wil je dat lezen kijk dan op: http://www.ketzle.com/frost/

Hier is ze op geklommen en vervolgens begonnen haar knieën toch wel weer een beetje dik te worden. Nou ja, volgende keer beter!
Toch word ik een beetje achterdochtig dat ze van alle mooie bossen in NEderland, in het bos in Doorn is gaan lopen... Toch niet omdat er vlakbij in Doorn een grote scrapwinkel is?

Ha ha betrapt....