Opnieuw vriendinnen

Zo ik heb het allemaal overleeft, maar, maar net hoor!

Donderdagochtend moest ik in die vreselijke mand.

Kim kwam nog even gedag zeggen. Daarna in de auto en naar de dierenarts. Aardige mensen hoor, maar ze doen je wel pijn.

Tegen vrouwtje werd verteld dat de operatie goed ging en dat ik weer snel levendig was. Maar dat er een cyste (?) op mijn baarmoeder (?) zat en dat die ook verwijderd is, samen met mijn eierstokken (?). Nou ja zeg...

Toen ik weer thuis kwam voelde ik me ziek. Ik had geen trek in eten, ook al had vrouwtje het allerlekkerste bakje Sheba in huis.

Ik verstopte me in de berging en later onder het bed van baasje.

Het ergste was nog dat Kim niet lief was... Ze gromde tegen me en als ik bij haar wilde liggen, dan ging ze snel weg.

Gelukkig gaat het nu weer beter. Ik heb weer trek in eten en mijn neus is weer nat. En Kim komt weer gezellig naast me liggen.

Het is niet leuk om gesteriliseerd te worden! Maar ik ben wel van dat rare [prrrrrt prrrrt] af!